Er zijn veel vissoorten in de wereld – sommige hebben een superieure bek, een inferieure bek of een eindbek. Elke bek dient als een nuttige indicator voor de verschillende voedings- en jachtgewoonten van de vis. Bij het vissen moet je gebruik maken van deze kenmerken. We leggen de anatomie van de vis in meer detail uit.

Wat betekenen de verschillende termen voor mondstanden?

De mondstand van een vissoort en vooral voor vissers en hun montages zeer belangrijk. Afhankelijk van de anatomie van de vis bijt hij anders!

Daarom is het essentieel om te weten of je doelwit een onderbek, een eindbek of een bovenbek heeft.

U kunt hier lezen welkemondstand op welke maniertot uiting komt en hoe deze samenhangt met de voedselopname van vissen:

Onderhangende bek

De onderhangende bek is een typische bekvorm voor vissen die op de bodem leven en zich voeden met planten en kleine prooien die zich in de modder of het zand op de bodem van het water bevinden.

Deze vissen graven zich als het ware in en hun bek heeft zich daaraan aangepast. Door de stand van de bek kunnen ze effectiever jagen door hun prooi van bovenaf te vangen en in hun bek te trekken.

Hij wijst naar beneden, met een langer lijkende bovenlip en een kortere onderlip, die in sommige gevallen door de bovenlip wordt bedekt. Vertegenwoordigers van deze bekvorm zijn meerval, zeelt en karper.

Speciaal geval karper

De karper is een soort multitalent. De onderbekvorm van de karper is perfect aangepast aan zijn dieet van plantaardig voedsel. Dit omvat algen, waterplanten en grassen die op de bodem van het water groeien.

De onderbek stelt de karper in staat dit voedsel gemakkelijk op te nemen en te vermalen.

Omdat de karper zijn bek kan uitsteken, kan hij echter ook heel goed voedsel aan de oppervlakte opzuigen. De vorm van de bek van de karper is dus aanpasbaar. Dit maakt hem tot een bijzondere vis qua mondanatomie.

Terminal mond

Vissen met deze bekvorm hebben een lange neus, de onder- en bovenlip zijn even lang en komen bijna precies in het midden van de kop van de vis samen. De onder- en bovenkaak zijn even lang. Deze vissen voeden zich niet met in de bodem gevonden plantenmassa’s.

In plaats daarvan stelt deze mondstand de vissen in staat prooien te achtervolgen die zich voor hen bevinden. Ze kunnen deze effectief achtervolgen en vangen door snel op te rukken en vast te grijpen om hun prooi te grijpen.

Vissen met een eindbek hebben ook optimale controle over hun prooi, omdat ze die met hun tanden kunnen vasthouden en verpletteren.

Superieure mond

De superieure bek is een ander type bek. Deze vissen hebben een zeer lange en grote onderkaak, en een korte, soms zelfs omgekeerde bovenkaak.

Het zijn meestal roofvissen die hun prooi aan het wateroppervlak vinden. Het bekendste voorbeeld van zo’n vis is waarschijnlijk de snoek.

Maar ook sommige planteneters onder de vissen vertonen soms zo’n kaakvorming. Het stelt hen ook in staat om aan de oppervlakte naar voedsel te zoeken. Vissen met een overhangende bek, zoals spiering en rietvoorn, zijn als het ware de exacte tegenhangers van groene vissen.

Een overhangende bek komt ook voor bij vissen die zich voeden met prooien die zich boven water bevinden, zoals vissen die zich voeden met insecten aan het wateroppervlak. Door de stand van de bek kunnen deze vissen hun prooi effectief vangen en opeten.

Een ander voordeel van een bovenbek is de mogelijkheid om snel en nauwkeurig toe te slaan, omdat de vis zijn prooi vanuit een hoger perspectief kan zien en richten. Dit is vooral belangrijk voor vissen die leven in ondiep water waar hun prooi gemakkelijk kan ontsnappen.

Wat heeft een vooruitstekende bek te maken met de eigenschappen van een vis?

Alle dieren zijn in vorm geëvolueerd om hun instincten zo efficiënt mogelijk te volgen. Vooral eten en jagen zijn belangrijk. En daarom is de ontwikkeling van een overhangende bek geen toeval.

Vissen met een overhangende bek eten meestal insecten en insectenlarven, die ze van het wateroppervlak grissen. Muggen, schaatsenrijders en libellen zijn bijvoorbeeld een welkome snack die deze vissen van onder water opeten.

Ze zwemmen voorzichtig naar hun prooi en grijpen hem dan, zonder dat het insect het merkt, met hun lange, vaak schopvormige onderkaak. De prooi heeft geen kans om te ontsnappen.

Het roofdier kan weer verdwijnen in de duisternis van het water zonder echt boven te komen.

Maar niet alleen insecten, maar ook kleine vissen die dicht onder het oppervlak zwemmen worden vaak een prooi. Deze vissen zelf zijn meestal uitgerust met een bovenbek.

Sommige vissen met een bovenbek zijn echter ook vreedzame planteneters die zich voeden met plantaardig materiaal dat aan de oppervlakte drijft. Zowel boombladeren als algen, die zonlicht nodig hebben om te groeien, staan dan op het menu.

Andere vissen met een superieure bek

Onverwacht is de asp een van de vissen die een overhangende bek hebben ontwikkeld. Onverwacht behoort hij dus tot de karperfamilie en de karper graaft zich in voor voedsel.

Uw vistechniek – afhankelijk van de bekvorm

Om je hengel aan te passen aan het type bek van de vis, moet je de volgende stappen doorlopen:

• Identificeer het mondtype van de beoogde vissoort: Zoals je al weet zijn er drie soorten bektypes: superieur, terminaal en inferieur.
• Identificeerde jachtgewoonten van de doelvis: Als de vis een bovenmondtype heeft, is de kans groter dat hij zijn voedsel aan het wateroppervlak vindt. Daarom is het zinvol een vistechniek te gebruiken waarbij het aas op het wateroppervlak drijft of zwemt.
• Pas de keuze van het aas aan: Voor een topmondsoort moet je je vistechniek aanpassen zodat je aas aan het oppervlak drijft. Als de doelvis kleine tanden heeft, moet u een kleiner kunstaas kiezen zodat hij het aas gemakkelijk kan inslikken.

Als u uw vistechniek en uw kunstaas aanpast aan het mondtype van de vis, verhoogt u uw kansen op een succesvolle vangst aanzienlijk.

De vismond – de toegang tot de viswereld

Door de anatomie van de vis te begrijpen, kunt u de voorkeursvoedselbronnen en habitat van uw doelwit beter begrijpen. Bij het vissen is dit uiterst belangrijk, ook om de vis na de vangst goed te kunnen behandelen. Vissers moeten weten hoe ze de haak uit de verschillende vismonden moeten verwijderen zonder de vis pijn te doen. Zo komt de vis veilig en voorzichtig terug in het water.

FAQ – Bovenbek