Paling Vis

Aale leben am Grund von Gewässern, da sie dort Nahrung und Schutz finden. Der Lebensraum der Aale kann dabei zwischen Seen, Tümpeln und Flüssen variieren. Erfahre weitere Einzelheiten im Aal Steckbrief.

Paling Vis

Spitzkopfaal im Wasser

Het gewicht van de paling kan oplopen tot 6 kg

De paling heeft een slangachtig lichaam en is aan het uiteinde zijdelings samengedrukt. Er zijn palingen met verschillende kopvormen. Spitskopalen hebben een spitse, middelgrote bek. Breedbekalen daarentegen hebben een brede en diepe bek. De bek is voorzien van borsteltanden. Palingen hebben kleine, ovale en mozaïekachtige schubben. Een bijzonder kenmerk is dat ze een zeer goed ontwikkelde reukzin hebben. De geslachten zijn alleen te onderscheiden bij een lichaamslengte van ongeveer 50 cm. Rauw palingbloed veroorzaakt ontstekingen in het menselijk oog. De rug-, staart- en anaalvinnen vormen een gesloten rand. Vrouwtjes zijn groter dan mannetjes. De gemiddelde lengte van palingvrouwtjes bedraagt tot 120 cm en van palingmannetjes 50-60 cm. De maximale lengte van een paling is ongeveer 150 cm met een maximaal gewicht van ongeveer 6 kg.

De voortplanting van de aal vindt plaats in de West-Atlantische Oceaan

Palingen zijn nachtvissen. Spitskopalen eten vooral kleine dieren (bijv. wormen). Breedbekalen leven eerder roofzuchtig op bijvoorbeeld andere vissen. De habitat van alen zijn beken, meren en vijvers met een zachte, modderige bodem. Bijzonder is dat palingen overdag meestal tot hun kop op de bodem van het water begraven blijven.

Palingen zijn voorjaarspaaiers (maart – mei). Daarvoor trekken ze naar het westen van de Atlantische Oceaan (Sargassozee) en leggen daar op grote diepte hun kuit. Na het uitkomen trekken de kleine zogenaamde glasalen in het voetspoor van hun ouders terug naar de Europese gebieden om daar op te groeien. Paling wordt ook wel katadrome trekvis genoemd. De paling is een hoogwaardige en zeer populaire eetbare vis. Het vlees van de paling is stevig en vet. Het is erg populair om paling te roken of te bakken.

Paling – Profiel in het kort

De feiten over de paling in een korte versie:

Lichaamskenmerken

  • Lichaamsvorm: serpentijn, zijdelings samengedrukt op de rug
  • Vorm van de kop: spits, middelgrote bekspleet (spitse kopaal), brede, diepe bekspleet (brede kopaal)
  • Mond: eindstandig, diep gespleten
  • Gebit: penseeltanden
  • Schubben: klein, ovaal, gerangschikt in een mozaïekpatroon
  • Bijzondere kenmerken: Zeer goed ontwikkelde reukzin. Seksen zijn alleen te onderscheiden bij een lichaamslengte van ca. 50 cm. Rauw palingbloed veroorzaakt een ontsteking in het menselijk oog.
  • Rug-, staart- en anaalvinnen: vormen een gesloten vinrand.
  • Gemiddelde lengte: mannetjes: ca. 50 – 60cm, vrouwtjes ca. tot 120cm.
  • Maximale lengte: ongeveer 150cm
  • Gewicht: ongeveer 6 kg

Leefwijze – Habitat

  • Leefwijze: nachtdieren, spitse alen eten kleine dieren, breedkoppen zijn roofdieren.
  • Habitat: beken, meren, vijvers met zachte, modderige bodem.
  • Bijzondere kenmerken: overdag meestal tot aan de kop ingegraven

Broedende

  • Broedseizoen: voorjaarspaai (maart – mei)
  • Paaiplaats: West-Atlantische Oceaan (Sargasso Zee)
  • Paaiplaats: grote diepte
  • Kenmerken: Catadrome trekvis
  • Belangrijkste visseizoen: Voorjaar – najaar
  • Vangstmethoden: bodemvisserij, dobbervisserij
  • Economisch belang: hoogwaardige eetbare vis, stevig en vet vlees